Na Wawel!

- Którędy na Wawel?
jegomość zapytał,
a wszyscy wskazali ochoczo.

Smoczysko ryknęło,
ogonem machnęło
i już na Wawel kroczy.

Po drodze dziewice
i chłopców pożera,
i depcze, wszystko, co spotka.

A ludzi zdębieli,
ze strachu strwożeni
na widok takiego łotra.

Aż chłopię niewielkie
odważnie zamyśli,
by gada zgładzić fortelem.


Smok owcę pożera,
siarczyście nadzianą
i zdycha: Już wolność jest teraz!
Agnieszka Przybylska, 16 marca 2015 r.

Agnieszka Przybylska, Smok Wawelski, 2015

Dziabong

Agnieszka Przybylska, Dziabong, 2015

Dziabong ogłosił,
że ponoć istnieje,
choć nikt
nie widział go
ani nie słyszał.

Dziabong cichutko
przemierza przestrzenie
i czujnym okiem
obserwuje wszystko.

Jeśli go spotkasz
uchyl kapelusza,
grzecznie zapytaj:
-Jak się masz, Dziabongu?

A on cichutko
wyszepcze i umknie:
- Nie sądź z pozorów,
patrz, co w sercu,
w środku...

Agnieszka Przybylska, 9 lutego 2015 r.

Panna Różanna

Agnieszka Przybylska, Ona Szkarłatna, 2015

Agnieszka Przybylska, Ona Różana, 2015

Panna Różanna

kroczyła w ogrodzie,

a wietrzyk różom

szeptał wprost

do ucha:

-Jak ona piękna,

i jaka wyniosła,

jak zwinnie stąpa

i jaka jest wiotka...

Panna słyszała

pochwalne szepciki

i jeszcze dumniej

wzniosła kształtną głowę.

Aż ptaszek polny

niechcący znienaca

złożył nań skarb swój:

jajeczko swe nowe.

-Gniazdo na głowie?!

-wrzasnęła wzburzona

Panna Szkarłatna,

z gniewu i wściekłości.

Róże ze smutkiem

odwróciły oczy

i nikt nie patrzył

dokąd dalej kroczy

-Panno Różanna

 WRÓĆ...

Agnieszka Przybylska, 9 lutego 2015 r.

Panna Bogatka

Agnieszka Przybylska, Panna Bogatka, 2015

Panna Bogatka
widzi świat w kolorach:
okruchach nieba
i płatkach kwiatowych.

Panna Bogatka
spogląda ciekawie
i sama nie wie
czym ją świat zaskoczy.

Pannie Bogatce
sto myśli, sto wzruszeń
mknie ponad głową
i puka do serca.

Panno Bogatko
o wszystkim
nam powiedz,

byśmy umieli
też tak się
zachwycać.

Agnieszka Przybylska, 9 lutego 2015 r.

Poczciwy

Agnieszka Przybylska, Poczciwy, 2015

Poczciwy sługa
czekał
aż do rana
gdy ktoś
chorował
i leżał
bez siły

Wodę podawał
i pytał cichutko
czego potrzeba
i co trzeba
przynieść

Poczciwe serce
i poczciwe
dłonie
poczciwe oczy
i poczciwe
czyny

Cicho zanucił
kołysankę
dziecku
by powróciło
do życia
i siły

Agnieszka Przybylska, 7 lutego 2015 r.

Martyldziu

Agnieszka Przybylska Martylda, 2015

Martylda
od rana
wciąż się
zamartwiała
że to
że owo
że trzecie

-Martyldziu
choć zło jest
zuchwałe
ale
NIE WYGRA
NA  ŚWIECIE

bo...
Agnieszka Przybylska, 7 lutego 2015 r.

Wracek

Agnieszka Przybylska, Wracek, 2015

Wracek
wyruszył
daleko
na biegun
a może
na Księżyc
wędrował
chyba
z pół wieku
aż zwątpił
czy tak
należy

Poszedł
po rozum
do głowy
zawrócił
nim słońce
zgasło
Wracek
do domu
zapukał
a w sercu
mu znowu
jasno

Agnieszka Przybylska, 7 lutego 2015 r.